Çocuklarda disleksi, yazma ve okuma becerisinde kısmi bir kayıpta kendini gösteren özel bir gelişimsel bozukluktur. Çocuklarda bu hastalık nadirdir ve genellikle erkeklerde kızlardan daha yaygındır. Bugüne kadar, disleksi kesin nedenleri tam olarak anlaşılmamıştır. Çoğu bilim adamı bu hastalığın kalıtsal olduğuna inanmaya meyillidir. Ayrıca, disleksinin, çocuğun merkezi sinir sisteminin gelişmesindeki anomalilerin bir sonucu olduğu ve bunun sonucunda da, beynin spesifik işlevlerinin etkileşimini ihlal ettiği bilinmektedir. Çok sayıda çalışma, disleksiklerin beynin her iki yarıküresi ile aynı gelişime sahip olduğunu doğrularken, sağlıklı çocuklarda ise sol hemisfer biraz daha büyüktür.
Disleksi türleri
- fonemik - fonemik sistemin fonksiyonlarının azgelişmiş hali;
- anlamsal - okunan kelimeleri anlama ihlali;
- agramatik - vaka sonlarının yanlış bir telaffuz ve ismin sayısı yanı sıra, isim ve sıfat, sayı ve cinsi yanlış eşleşmesi yanlış yanlıştır;
- optik - grafiksel olarak benzer harflerin yanı sıra karşılıklı ikamelerinde asimile etme güçlükleriyle kendini gösterir;
- mnestichesky - harflerin hakim olmasında zorluklar vardır.
Disleksi çocuklarda tanı koymak oldukça zordur ve bu nedenle psikolojide sadece bir uzman doğru bir teşhis yapabilir.
Disleksi nasıl ortaya çıkıyor?
Disleksi belirtileri olabilir:
- Çocukta yüksek düzeyde bir zekâ ile, zayıf okuma becerileri gözlenir;
- Yazma veya okumada hataları tekrarlamak;
- Kötü hafıza;
- sol ve sağın yanı sıra, üst ve altını belirleme zorlukları;
- çocuk harflerin sırasını kelimelerle değiştirir;
- kendini ifade etme zorluğu.
Disleksi nasıl tedavi edilir?
Genç okullarda en yaygın olan disleksinin tedavi edilemez olduğunu, ancak çocuğun sahip olabileceği hastalığın zorluklarıyla başa çıkmaya yardımcı olabileceğine dikkat edilmelidir. Bu nedenle tedavi, öğrenme sürecinin bir düzeltmesidir - çocuk kelimeleri tanımayı ve bileşenlerini tanımlama becerilerini öğrenir. Elbette, disleksi gelişiminin erken bir aşamasında düzeltme daha etkilidir ve önlenmesi belirli ihlallere karşı eğilimleri ortaya çıkarmaya ve önleyici tedbirlerin bir kompleksini yürütmekten oluşur. Böyle bir hastalıkta, ilacın kanıtlanmamış etkinliği vardır ve kullanımı önerilmez.