Aile Eğitiminin İlkeleri

Aile eğitiminin temel ilkeleri, çocuğun yetiştirilmesi, amaca uygunluk, karmaşıklık, tutarlılık, zorlama gibi gereksinimleri içerir. Çocuğun aile yetiştirme özellikleri, bunun hem ebeveynler hem de çocuğun kendisi tarafından etkilenen kontrollü bir ilişki süreci olmasıdır. Bu nedenle, ebeveynler çocuğun kişiliği için eşdeğerlik ve saygı ilkelerine bağlı kalmalıdır.

Ebeveynler farklı amaçlar ve yöntemler seçebilir, ancak sadece kişisel olarak uyarlanmış temel ilkelerin gözetimi, ailelerinde pedagojik olarak okuryazarlık okuryazarlık süreci inşa etmelerini sağlar.

Aile eğitiminin genel ilkeleri nelerdir?

Şunları içerir:

Aile eğitiminin ilke ve özelliklerinin ihlali

Aile eğitimi için zorunlu bir koşul, ebeveynlerin buna eşit katılımıdır. Her ebeveynin amaçları ve yöntemleri birbiriyle çatışmamalıdır, biri diğerinin yasaklamasına izin vermemelidir. Tutarlılık ilkesinin ihlali, çocuğun kafasının karışmasına ve daha sonra çelişen talepleri görmezden gelmesine neden olur.

İşlevsel olmayan ve tamamlanmamış ailelerin yanı sıra sadece resmen müreffeh olanlar, çoğu zaman bir sevgi ve karşılıklı anlayış atmosferinin yokluğunda ifade edilen aile yetiştirme problemleri yaşarlar. Bu gibi durumlarda, ebeveynler çocuğu anlamaya, kendi kişiliğini görmeye, kendi görüşüne hakkını tanımak istemez. Böyle ailelerde, çocuklar düşük benlik saygısı ile büyür, inisiyatifi kaybeder, arzularını ifade etmekten ve duygularını göstermekten korkarlar.

Aile yetiştirme ilkeleri, belirli bir durumda ne kadar etkili ve yararlı olursa olsun, belirli bir kültüre veya dine geleneksel yaklaşımlardan etkilenir. Ancak, bu yöntemler genellikle belirlenirken, modern yetiştirme sadece önceki nesillerin deneyimini değil, aynı zamanda psikoloji ve pedagoji alanındaki bilimsel gelişmeleri de içerir. Pedagojik prensiplerin mutlak cehaleti, çocuğun kişiliğinin yetiştirilmesinde ciddi hatalara ve yanlış hesaplara yol açar.