Akciğerin apsesi

Bu hastalık, pürülan nekrotik boşlukların oluşumu ile birlikte mikrobiyal enfeksiyonun neden olduğu nonspesifik bir enflamasyondur. Akciğerin apsesi, patojenleri boşluğa girerek gelişir. Çoğu zaman, hastalığın nedeni Staphylococcus aureus, anaerobik basil ve Gram-negatif aerobik aktivitesidir. Nazofarenkste inflamatuar süreçlerin varlığı enfeksiyon riskini artırır.

Akciğer apsesi - belirtiler

Hastalığın semptomları apse oluşumu aşaması ve kopmasından sonra farklıdır. İlk aşamada akut apse, hastanın bu tür şikayetleri şeklinde kendini gösterir:

İğnenin atılımından sonra, hastanın durumunda belirgin bir iyileşme vardır:

Kronik akciğer apsesinin semptomları, öksürüğün kalıcılığı ve pürülan balgam salınımı ile karakterizedir. Bazı belirtiler remisyon aşamasında bile kalır:

Zamanla, hastanın vücudunda dış değişiklikler vardır:

Alevlenmeler ile ortaya çıkar:

Akciğer apsesinin komplikasyonları

Hastalığın kronik formunun uzun süreli seyri, aşağıdakilerin gelişimine yol açabilir:

Akciğer apsesi teşhisi

Hastalığın teşhisi ve teşhisi objektif muayene, radyografi, laboratuvar çalışmaları, bronkoskopi ve bilgisayarlı tomografi ile gerçekleştirilmektedir.

Objektif tanılamada şunlara dikkat edin:

Bronkoskopi, mikroflorasını belirlemek ve uygun antibiyotikleri reçete etmek için irin doğasını incelemenizi sağlar.

PKT'nin yardımıyla, boşluğun tam yeri ve hatta içindeki sıvının varlığı belirlenir.

Akciğer apsesi tedavisi için X-ışını muayenesi tanının ana unsurudur. Prosedür sınırlarda dışbükeylere sahip bir infiltratif karartmayı ortaya koymaktadır. Efüzyonun plevral boşluğundaki varlığı plevranın inflamatuar sürecine dahil edilmesini gösterir.

Genel kan testi yapılması ESR'de artış, lökosit formunun sola ve hipo-ulbuminemiye kaymasını gösterir. Çoğu ile Analiz anemi ortaya çıkarır. İdrar çalışmasında lökositler bulunur.

Akciğerin apse nasıl tedavi edilir?

Hasta hastaneye yatırılmalıdır. Tedavinin önemli bir görevi, temiz hava sağlamaktır, çünkü çoğu kez oksijenin solunması reçete edilir.

Terapi, irin ortadan kaldırılmasını, zehirlenme belirtilerinden kurtulmayı ve koruyucu işlevlerin güçlendirilmesini içerir.

Tedavinin temeli, bakterilerin ilaçlara olan duyarlılığına göre reçete edilen antibiyotik tedavisidir.

Yıkamalar, transtorasik ponksiyon ve fibronkoskopi de yaygın olarak kullanılmaktadır.