Insanın maneviyat

Son zamanlarda, çoğu zaman modern toplumun maneviyat problemi hakkında konuşulur. Dini liderler, kültürel figürler ve hatta milletvekilleri çok fazla ve güzel konuşurlar, medyaya öfkelenirler, genç nesiller üzerindeki yıkıcı etkiden bahsederler. Bireyin maneviyatını geliştirmek ve eğitmek için hiçbir önlem alınmadığı söylenemez - kitle iletişim araçları aracılığıyla verilen bilgiler sıkı bir şekilde izlenmekte, okullarda dini konular tanıtılmakta ve merkezi televizyon kanallarında manevi papazların önderlik ettiği programları görebilmektedir. Kimse bunun kötü olduğunu söylemez, ancak tüm bu eylemlerin insanın maneviyat problemini çözmeye yardımcı olabileceği şüphelidir. Neden, onu çözelim.

İnsanın ruhaniyeti nedir?

Maneviyat ve bireyin maneviyatından bahsetmeden önce, bu kavramlar ile neyin anlaşılması gerektiğini belirlemek gerekir çünkü bu alanda birçok yanlış anlama vardır.

Kabaca söylemek gerekirse, maneviyat, ruhun kendini mükemmelleştirmesi, duyusal yaşama bağlılık eksikliği, düşük zevkler arzusudur. Sonuç olarak, maneviyatın yokluğu, başka hiçbir şey düşünmeden, kişinin fiziksel özünün ihtiyaçlarını doyurmak (temel tatmin ile karıştırılmamak) arzusudur.

Genellikle bir kişinin maneviyatı din ile ilişkilidir, dini kurumları ziyaret eder ve bu türden edebiyatı okur. Fakat yine de dindarlık ve maneviyat arasında eşit bir işaret koymak imkansızdır, düzenli olarak kiliseye giden insanların insan ırkının en kötü temsilcileri olduğu birçok örnek vardır. Haç (bilek üzerindeki hilal, kırmızı iplik) yalnızca maneviyatın bir simgesidir, ancak onun tezahürü değildir.

Maneviyatın eğitime bağlı olduğu söylenemez - Newton'un yasalarının bilgisi, Rus vaftizinin tarihleri ​​ve elçilerin isimleri, bir kişiyi sağırlıktan bir başkasının acılarına ve acılarına karşı korumaz. Bu nedenle, din eğitiminin başlatılmasının maneviyatın temellerinin atılmasına katkıda bulunacağı söylendiğinde, yalnızca bu türden beceriksiz bir ilaca sempati duyulabilir.

Maneviyat okulda öğretilmez, hayat öğretir. Daha önce yaşlandıkça, her şeyin somut - geçici ve iç dolgusuz olmasının hiçbir anlam ifade etmediği net bir aydınlanma haline dönüşen, bu kaliteye sahip bir kişi dünyaya geliyor. Birisi anlamak için ciddi yaşam testlerine ihtiyacı var bu basit gerçek. Böylece, maneviyat her zaman bir kişinin bilinçli bir seçimidir ve birisinin dayattığı bir görüş değildir. Müzik eleştirmenlerinin tavsiyesi üzerine değil, kalbin emrinde dinlediğimiz müzik gibi.

Bazen modern bir kadının, kültürün ve maneviyatın, kavramların karşılaştırılabilir olmadığını duyabiliyorsunuz diyebiliriz ki, gündelik problemlerde çok boggedik, parayı o kadar çok seviyoruz ki hiçbir şey için daha fazla yer yok. Belki bu düşüncenin var olma hakkı vardır, sadece söyleyenlerin, bu mucizenin ne kadar tutabileceğini hesaplamaya çalışmadan, güzel resmin önünde en son ne zaman solduğunu hatırlamaya çalışın.